Teper ti znaєsh, scho take lyubov?


     Teper ti znaєsh, scho take samotnіst'?


     Tse ne todі, koli ti odin. Ti mojesh buti otocheniy sotneyu, tisyacheyu lyudey, і ne prosto lyudey, - tse mojut' buti tvoї druzі, bliz'kі, rodichі. Ale y sered nih ti samotnіy. І vsі tvoї bliz'kі dalebі ne bliz'kі tvoїm dumkam, tvoїy dushі. Tak, ti ne odin, ale ti samotnіy.  


    Ya znayu, de vitoki tih magnіtnih rіchok, yakimi opovita dusha, v yakih zahlinulasya svoboda. Ya nіkoli tebe ne vіdpuschu... Ya nіkoli tebe ne vpuschu. Nі v oselyu, nі v dushu.


    Tvoї ruki nazavjdi skutі namistom pristrastі. Ti – poloneniy і nіkoli ne stanesh vіl'nim. Legіoni moїh jarkih slіv, armії mogo dihannya, spisi і kolіsnitsі moїh dumok ponevolili tebe. Ya nіkoli tebe ne zalishu. Ti p'yanієsh vіd gorya, bojevolієsh vіd samotnostі, ne znahodish sebe. Ale ya zavjdi priydu do tebe na dopomogu. Ya dam tobі nadіyu. Hіba treba nam shukati motiv, prichinu, zachіpku... ta vse, scho zavgodno ...?


     Ti tonesh, ya znovu і znovu pryamuyu do tebe u svoєmu dryablomu chovnі. Bіda v odnomu. Tse more ne maє beregіv. Menі nema do chogo prichaliti, schob dati tobі pritulok. Mіy malen'kiy dryabliy choven ne vitrimaє dvoh. Єdine, scho ya moju – viloviti tebe z vodi, vdihnuti u tvoї legenі svoє dihannya і znovu vіdpustiti. І ti znovu borsatimeshsya u bezvihodі, zadihayuchis' vіd vіchnoї borot'bi, zahlinayuchis' strahom і vіdchaєm.


      Os' ti pіdіymaєsh ruki dogori і z siloyu zanuryuєshsya u vodu. Temnі vodi z radіstyu rozstupayut'sya, schob priynyati tvoє zmuchene borot'boyu tіlo. Ti gadaєsh, voni tobі dopomagayut'? Ya sposterіgayu za toboyu і, vje vkotre ti namagaєshsya zrobiti tse. Sche mit', і tvoє tіlo navіki zalishit'sya u vodі. Ti nіkoli ne pіdnіmeshsya nad vodoyu. Ale nі, ya ne dozvolyu tobі ts'ogo zrobiti, ya j bo poruch. Ya nіkoli tebe ne zalishu. Ya zavjdi budu z toboyu.  


     Ti namagaєshsya vіdshtovhnuti moї ruki, zanuryuyuchis' u vodu, vdihaєsh її povnimi grud'mi. Durniku, tobі ne vdast'sya pіti. Lyubov bezsmertna. Pam'yataєsh, ya obіtsyav, scho nіkoli tebe ne zalishu? Tak і bude. Mi zavjdi budemo razom. Ya nіkoli tebe ne vіdpuschu. Vdih, poshtovh, sche vdih і znovu poshtovh.. Tak, tak, ti znovu pochav dihati... Tvoї gubi vorushat'sya, ale golosu ne chutno. Ya chitayu po gubah: «Gospodi»...  


       U vajku hvilinu mi zavjdi zgaduєmo pro Boga, pro Vische, pro Vіchnіst'. Ale chomus' boїmosya tsїєї vіchnostі. Ale Bog і є – lyubov. І lishe vіn napravlyaє nashі stopi na shlyah pravedniy. Mi ydemo, veduchі lyubov'yu, v nevіdomiy svіt і namagaєmosya rozgledіti u temryavі. І v temnomu tunelі vіd fakelіv nashoї lyubovі nam іnodі lishaєt'sya lishe kіptyava. Ale navіt' na nіy mi namagaєmosya nakresliti іmena nashih kohanih. A na nashih dolonyah nazavjdi zalishaєt'sya temniy slіd kіptyavi. Nam vje nemaє dorogi do rayu, nam ne dozvoleno torkatisya svyatih, schob ne zaplyamuvati їh bіlosnіjniy odyag.


     Moje tomu і ne znahodit' nas ruka Gospoda, scho boїt'sya zalishiti temniy slіd v tunelyah nashih dush?


      Ti bezzvuchno plachesh і tremtish. Vіd holodu, vіd bezsillya, vіd naprugi і vіdchayu. І zdaєt'sya vіd ts'ogo holodne more staє sche bіl'sh bezdonnim. Tvoї ochі povnі nenavistі, ale ti prosto ne rozumієsh, naskіl'ki vische za vsі nashі klopoti te єdine vіchne і neperemojne vіdchuttya, yake primushuє nas spalyuvati nashі dushі. Vono nepereborne. Tse lyubov. Hіba ne pro neї ti mrіyav, hіba ne vona potrіbna tobі bіl'sh vіd us'ogo na svіtі? Bіl'sh, nіj povіtrya і svіtla, bіl'she, nіj jittya. Hіba ne vona? Teper vona nazavjdi z toboyu. Ne vtrat' її. Ne promіnyay її. Nі na promіnnya, nі na povіtrya,... nі na jittya.


      ...


      Teper ti znaєsh, scho take lyubov?


         … Tse more ne maє beregіv.