Emіl' Verharn

Ranok

Perekladach: M.Tereschenko

Djerelo: Z knigi: Antologіya zarubіjnoї poezії drugoї polovini HІH - HH storіchchya (ukladach D.S.Nalivayko).- K.: "Navchal'na kniga", 2002.

Urantsі davnіmi, znayomimi shlyahami,

      Cherez polya, cherez sadi,

      Zdoroviy, mirniy, molodiy,

Ya legko tak іdu pіd sontsem і vіtrami.

Ne znayu, de ya ydu. Abi kudis' іti.

      U grudyah svіtla radіst' pline.

      Nascho menі yakіs' doktrini,

Koli pіd p'yatami smієt'sya kamіn' zolotiy?

Bajayu zlitisya z povіtryam і zemleyu,

      But' sil'nim, bojevіl'nim but',

      Vіdchut' ves' svіt, і vse zabut',

Іti u dalechіn' pіd chistoyu zoreyu.

O podorojnіy krok neznanih nam bogіv!

      Ves' do travi ya pripadayu.

      Tak legko dihat' sered gayu,

U pahoschah kvіtok, pіd tіnyami dubіv!

Navstrіch menі rіchki skrіz' dzyurkotyat' strumkami;

      Spochivshi v polі, ydu ya znov.

      Mіy provіdnik, moya lyubov,

Vede mene kudis' zelenimi stejkami.

Menі zdalos' na mit', scho vsі moї lіta,

      Mov goloveshki, tіl'ki tlіli.

      O, stosi knig - tse tіn' mogili!

Zіv'yala ne odna vіd nih dusha prosta.

Skajіt' menі v tsyu mit', chi buv takiy і vchora

      Otsey bezmejniy, svіtliy svіt,

      Chi vabiv ochі buyniy tsvіt,

Troyandi zapashnі і ketyagi prozorі?

Mov bachu vpershe ya, yak legko dmut' vіtri

      Sered derev nad beregami;

      Spinivsya chas pіd nebesami,

De sontse do lyudey vsmіhaєt'sya zgori.

Lyublyu ya tulub svіy, lyublyu ya prujne tіlo

      І svіy gustiy bіlyaviy chub.

      Hotіv bi ya, mov yuniy dub,

Vdihat' legenyami svoyu bezmejnu silu.

O, kroki po rovah, dolinah і lіsah,

      De plache vse, de vse spіvaє,

      U dikіm zahvatі shiryaє,

Mіnyayuchis' ves' chas, u spokonvіchnih snah!