Entonі Berdjes

Mehanіchniy Apel'sin

Pereklav z anglіys'koї Olesandr Butsenko

Chastina persha

1

- To scho j dalі, ga?

Mi, tobto ya, Aleks, і tri moї kenti - Pіt, Djordjі y Dim (tsey spravdі-taki buv durniy, yak dim), sidіli v molochnomu barі "Korova", naprujuyuchi іzvіlіni, chim bi yogo zapovniti vechіr і otu laynyavu zimovu holodnu merzotu (dobre hoch bez doschu)...

Abo j piti moloko z "britvochkami", yak mi tse nazivali; vono zavodilo nas і pіdshtovhuvalo trohi popaskuditi, nache zіgrati v ochko. Same take molochko mi y hlebtali togo vechora, scho otse z n'ogo ya pochinayu svoyu opovіd'.

Kishenі v nas buli naphanі dєn'gamі, toj zaradi babok zovsіm ne obov'yazkovo bulo dolbat' u zavulku starogo hrєna y divitisya, yak vіn splivaє v kalyujі krov'yu, poki mi rahuєmo zdobich і dіlimo її na chotir'oh; abo vidєlivat' jorstokі shtuki z tremtyachoyu sivoyu tsipoyu v kramnitsі, a todі linyati, hapayuchis' іz smєhom za jivotiki...

A na shiyu, bratva, mi pov'yazuvali hustinki brudno-bіlogo kol'oru, yakі nagaduvali kartofєl'noє pyure z podoboyu vіzerunka, scho yogo lishaє videlka. Mi mali ne nadto dovgі chuprini y buli vzutі v tuponosі, motsniє, yak dlya bіyki, chereviki.

- To scho j dalі, ga?

Bіlya stoyki sidіli ryadkom tri dєvochkі, ale j nas, mal'chіkov, bulo chetvero, і mi dotrimuvalisya pravila: odin za vsіh, usі za odnogo...

Todі ya poperediv babul':

- Mi zvіdsi ne vihodili, ege j? Uves' chas buli tut, zrozumіlo? Voni vtyamili vse navdivoviju bistro.

- Dobre, hlopchiki. Vi ves' chas buli v nas na ochah. Hay bereje vas Bog. -І znovu priklalisya do charok.

Vse tse, zvichayno, ne tak uje y vajilo. Pіvgodini polіtsіya ne davala pro sebe znati...

Ves' chas prosidіli za otsim stolikom. Mi ne bachili, schob voni kudis' vihodili.

- Ta mi j tіl'ki pitaєmo,- poyasniv drugiy molodiy faraon. - Vikonuєmo svoї slujbovі obov'yazki.

Tak chi tak, a vihodyachi, voni zasterejlivo glipnuli na nas. A mi vslіd їm zrobili gubami "Pr-r-r-r-r!" Odnache ya buv trohi rozcharovaniy...

Mi pіdhopili yogo popіd ruki y kіl'ka razіv dobryache dolbanulі pіd bіk, ale vіn і dalі gorlaniv:

І ya povernusya do tebe, kohana, kohana, Koli ti, moє sertse, pomresh.

Todі Dim trohi poprasuvav kulakom yogo propitu past', spіv urvavsya, і p'yaniy zavolav:

- Nu j bo, vbiyte mene, strahopudnі vilupki, ya bіl'she ne hochu jiti, osoblivo v ts'omu smerdyuchomu svіtі!

Ya poprosiv Dima zachekati moment, bo chasom tsіkavo posluhati, scho bel'kochut' otsі starі marazmatiki pro jittya і svіt...

Takogo ya ne mіg terpіti - tse prosto gidota. Tomu grimnuv:

- Oblishte jratvu! Ya vam ne dozvolyav! Vіz'mіt' ts'ogo chєlovєka y trimayte tak, schob vіn use vіdєl і ne sharpavsya.

Hloptsі kinuli svoyu jirnu pіschu na rozkidanі paperi na stolі y skrutіlі pis'mennika. Rogovі okulyari v n'ogo vje buli rozbitі, ale sche telіpalisya na "fasadі" (ya ne vitrimav і zder їh, bratiki)...

Pіslya mene nastala cherga Dima, і vіn, poki ya trimav dєvochku, zrobiv svoє dіlo po-tvarinnomu neterplyache, schiryachis' і pіdvivayuchi pіd maskoyu Pe Be Shellі. Potіm mi pomіnyalisya - Dim і ya shopili zaslinenogo pis'mennika,, yakiy uje y ne borsavsya, tіl'ki nedoladno bel'kotіv, nache buv u molochno-plyusovomu barі, a Pіt і Djirdjі i sobі skushtuvali dєvochku...

Іshlosya tіl'ki po te, chchi pokinuti mashinu, schob її zashmonali rojі, chi shtovhnuti її, nache v napadі shalenoї lyutі, v stariy stavok, de b vona guchno plyusnulasya y navіki znikla. Mi vibrali druge. Povilazivshi z mashini, vіdpustili gal'ma, vchotir'oh podkatіlі kolimagu do krayu stavka (sumіsh patoki z lyuds'kimi ekskrementami), dobryache pіhnulі, y vona poletіla, a mi povіdskakuvali nazad, schob bagnyuka ne zabrizkala nam odєjdu...