***
І zolotoї y dorogoї
Menі, schob znali vi, ne jal'
Moєї dolі molodoї:
A іnodі taka pechal'
Ostupit' dushu, aj zaplachu.
A sche do togo, yak pobachu
Malogo hlopchika v selі.
Mov odіrvalos' od gіllі,
Odno-odnіsіn'ke pіd tinom
Sidit' sobі v starіy ryadninі.
Menі zdaєt'sya, scho se ya,
Scho tse j ta molodіst' moya.
Menі zdaєt'sya, scho nіkoli
Vono ne bachitime volі,
Svyatoї volen'ki. Scho tak
Daremne, marne proletyat'
Yogo naykraschії lіta,
Scho vіn ne znatime, de dіtis'
Na sіm shirokіm vol'nіm svіtі,
І pіde v naymi, і kolis',
Schob vіn ne plakav, ne jurivs',
Schob vіn de-nebud' prihilivs',
To oddadut' u moskalі.

[Kos-Aral 1849]