Yanka Kupala (Іvan Domіnіkovich Lutsevich)

Na shlyahu

Perekladach: Mikola Zerov

Djerelo: Z knigi: Mikola Zerov. Tvori v dvoh tomah. K.: Dnіpro, 1990, t. 1, s. 425-426.

V'yuchis' gadyukoyu, peredo mnoyu

Lejit' vіn, stoptaniy vіkami shlyah,

І snit' kazkami, marit' davninoyu,

Scho sam ukriv u zmuchenih grudyah.

Nad nim berezi, plakal'nitsі bіlі,

Nemov na vartі, stali і stoyat',

І klonyat' vіti, kvolі, slabosilі:

"Ti, shlyahu,- nash!" - promoviti hotyat'.

A vіter їm spіvaє і golosit',

To zvіrom rikne, to shepne privіt,

Golubit' їh, і znov, і znov termosit',

І kliche їh u neoglyadniy svіt.

Mіj tih berіz skorbotno-bitim shlyahom

Іdu ya z tyagarem ponurih dum,

Іdu samotnіy, і taєmnim jahom

Za mnoyu vіn, mіy nesmertel'niy sum.

Ya sam, yak shlyah: nema menі spokoyu

U yasnі nochі і v drіmuchі dnі:

Pokladeno nedbaloyu rukoyu

Menі - verstati doli jalіbnі.

І ya j - nemov bereza-jalіbnitsya,

Scho pozbulasya listu voseni,

І vsya tremtit' od hug і snіgovitsі,

І jde morozu z pіvnіch-storoni.

Ya vіter toy, scho v polі sirotoyu

І v lіsі chornіm hodit' po nochah,

Ne znayuchi nі snu, nі supokoyu,

Anі rozradi u skupih sl'ozah.

Іdu ya shlyahom - sumno pozirayu,

Nemovbi sfіnks, u temnu dalechіn',

І vlasnim mukam ne znahodju krayu,

Ne moju vlasnih zbutisya terpіn'.

Ot - yastrub: zahitavsya, bistrookiy,

Ponad zemleyu u gorah zavis,

Na mene vajit', na mіy vіk korotkiy,

І kpit', і hoche kinutisya vniz.

O, hay bi dushu virvav vіn іz tіla,

Ta hoch na mit' zaderjav v nebesah,

Hoch raz nehay bi zorom ohopila

Svіy u dolinі perebutiy shlyah!